مقدمه
با افزایش سن، هم بافت نرم و هم بافت سخت در صورت دستخوش تغییر میشوند. در گونه نیز با ایجاد تغییرات فوق، با کاهش حجم توده استخوانی و کاهش حجم و جابجایی چربیها، برجستگی گونه ها کاهش پیدا کرده و پوست آن افتادگی پیدا میکند.
هدف از اگمنت کردن گونه افزایش حجم گونه یا لیفت گونه است. برخی از افراد از عدم برجستگی گونه یا افتادگی پوست آن با افزایش سن شکایت دارند. برخی از افراد نیز هیچگاه گونه با حجم مناسب نداشته اند. بوسیله پروتز گونه ویا با کمک تزریق چربی ، با اصلاح بافت نرم ویا بافت سخت گونه میتوان حجم مناسبی برای گونه ها فراهم کرد. . درصورت عدم تمایل به جراحی نیز با تزریق فیلرها میتوان به حجم دلخواه تا حدودی رسید.
درصورت استفاده از پروتزهای با سایز بزرگتر، صورت اسکلتی بنظر میرسد ولیکن درصورت تزریق بیش از حد چربی در گونه، صورت ورم کرده بنظر میرسد و این، بزرگترین تفاوت در درمان عدم برجستگی صورت میباشد.
چه کسانی کاندید پروتز گونه هستند؟
کسانی که استخوان گونه برجستگی مناسب را ندارد و بیمار از گونه های مسطح شکایت دارد، از عمل جراحی پروتز گونه سود میبرند، بخصوص اگر چشمان کوچک و فرورفته نداشته باشند. این افراد بایستی انتظارات واقعی از عمل داشته باشند، وضعیت طبی مناسبی داشته باشند و تغییرات وزن زیادی قبل و بعداز عمل نداشته باشند. همچنین مانند تمامی اعمال جراحی پلاستیک، استفاده از سیگار قبل و بعداز عمل جراحی موجب افزایش عوارض عمل جراحی میشود.
انواع پروتزهای گونه
دو نوع پروتز برای گونه وجود دارد و هریک شکلهای متنوعی دارند. پروتزهای سیلیکونی نرمتر میباشند ولیکن پروتزهای پلی اتیلنی متخلخل سخت تر میباشند. پروتزهای سیلیکونی با توجه به ساختارشان، هنگامی که برروی اسختوان قرار میگیرند، لبهای قابل لمس نخواهند داشت. سیلیکون موجب واکنش بدن نسبت به آن نمیگردد و سالها میتواند در داخل بدن بدون ایجاد واکنشی بماند ولیکن احتمال ایجاد عفونت نسبت به پروتزهای پلی اتیلن بیشتر میباشد. پروتزهای پلی اتیلن با توجه به اینکه سخت تر میباشند، احتمال لمس شدن لبه های پروتز درصورت انتخاب سایز نامناسب و بزرگ وجود دارد. هر دوی این پروتزها بعداز قراردادن و فیکس کردن برروی اسنخوان، بصورت مشابهی موجب افزایش برجستگی گونه میگردند.
مراحل انجام پروتز گونه
مرحله اول بیهوشی: در اغلب موارد از بیهوشی عمومی برای این عمل استفاده میشود
مرحله دوم قراردادن پروتز: دو نوع برش جراحی برای این عمل استفاده میشود، برش زیر لبه پلک یا برش داخل دهان، اغلب جراحان از برش داخل دهان برای قراردادن پروتز گونه استفاده میکنند. بعداز ایجاد برش، پروتز در محل مناسب بر روی گونه قرارداده و فیکس میشود.
مرحله سوم بستن برش: درصورت استفاده از برش زیر لبه پلک، با نخهای قابل جذب یا غیرقابل جذب و درصورت استفاده از برش داخل دهان اغلب از نخهای قابل جذب جهت بستن برش در یک یا دو لایه استفاده میشود.
دوران بعداز عمل
بعداز عمل جراحی شما ممکن است بانداژ صورت برای کاهش تورم ناحیه عمل داشته باشید. اگر از طریق برش داخل دهان پروتز گونه کار گذاشته شده است، بعداز عمل بایستی شستشوی داخل دهان انجام دهید و بعداز عمل با مایعات رژیم غذایی را آغاز کنید. داروهای تجویز شده که شامل انتی بیوتیک میباشند بایستی بصورت منظم استفاده شوند. تورم ناحیه عمل جراحی یک تا دو هفته بعداز عمل کاهش میابد. شما میتوانید ۳-۷ روز بعداز عمل به کار خود بازگردید.