ریزش مو می‌تواند فقط در قسمت سر و یا سایر قسمت‌های بدن خود را نشان دهد. ریزش مو می‌تواند نتیجه وراثت، تغییرات هورمونی، بیماری‌های زمینه‌ای و یا مصرف داروها باشد. هرکسی می‌تواند ریزش مو را تجربه کند. طاسی سر معمولاً حاکی از ریزش موی بیش‌ازحد پوست سر است. ریزش موی ارثی به همراه افزایش سن، شایع‌ترین علت ریزش مو تلقی می‌شود. برخی از افراد ترجیح می‌دهند، ریزش موی خود را به حال خود رها کنند، به دنبال درمان آن نمی‌روند و آن را پنهان نمی‌کنند. برخی دیگر سعی می‌کنند به کمک مدل دادن به موها، آرایش، کلاه یا روسری، ریزش موی خود را پوشش دهند و بعضی دیگر هم یکی از درمان‌های موجود برای جلوگیری از ریزش بیشتر مو و بازگرداندن موهای ازدست‌رفته را انتخاب می‌کنند.

دلایل ریزش مو

– ریزش موی ارثی ( نازک شدن تدریجی مو ها ): همچنین به آن ریزش موی آندروژنتیک هم می گویند .

– بیماری داخلی زمینه ای : در حدود سی بیماری داخلی مختلف، ریزش مو یک علامت هشدار دهنده است .

– استرس های فیزیکی : ریزش موی قابل توجه به دنبال جراحی ، تب بالا ، عفونت شدید ، و حتی یک آنفولانزای شدید می تواند باشد .

– کم کردن وزن : حتی اگر کم کردن وزن زیر نظر پزشک باشد سه تا ۶ ماه بعد از کم کردن ۶ کیلو وزن ریزش مو اتفاق می افتد .

– داروهایی که بیشتر از همه منجر به ریزش موئ می شوند عبارتند از : رقیق کننده های خون مثل آسپرین ، دوز بالای ویتامین A داروهایی که برای درمان آرتریت ، افسردگی ، نقرس ، فشار خون بالا و بیماری های قلبی مصرف می شوند .

– مواد آرایشی موها : استفاده مکرر از مواد دکلره و مواد فر دائمی منجر به ریزش مو می شود . استفاده بیش از اندازه و نامناسب از رنگ مو ، ژل ، و اسپری های نگهدارنده مو منجر به ریزش مو می شوند .

درمان ریزش مو

از جمله درمان هایی که در این نوع ریزش مو( ریزش موی آندروژنتیک یا طاسی شایع) استفاده شده است می توان به محلول «مینوکسیدیل» اشاره کرد. مطالعات بالینی نشان داده در صورتی که از شروع ریزش مو بیش از ۱۰ سال نگذشته باشد و حداکثر طاسی ۱۰ سانتی متر مربع باشد و خصوصا در افرادیکه تعداد موی ناحیه قبل از درمان بیش از ۲۰ عدد در سانتی متر مربع باشد، «مینوکسیدیل» مؤثرتر است که البته تشخیص استفاده از آن بر عهده پزشک متخصص است.

از درمان های دیگر از جمله می توان به «فیناستراید» اشاره نمودکه مهارکننده آنزیم ۵ آلفاردوکتاز است که سبب توقف ریزش مو در ۹۰% مردان، حداقل در ۵ سال شده است. از درمان های جدید دیگر که تحقق در رابطه با آن ادامه دارد و موفقیت هایی نیز در آن کسب شده، می توان به کافئین موضعی و genitein (استروژن گیاهی موضعی) اشاره کرد که سبب رشد پیازچه های مو احتمالاً با مکانیسم آنتی می-گردد. از درمان های جراحی نیز به پیوند مو می توان اشاره نمود. از روش های مهم پیوند مو که توسط متخصصین پوست و مو انجام می شود FIT است، که در ابتدا از یک محل دهنده مثل محل پس سری، تعداد مو به قسمت های طاس سر منتقل می شود.