عمل پروتز گونه چیست؟

نحوه گونه گذاری ها به این صورت می باشد که جراح متخصص می تواند این ایمپلنت ها را تحت بی حسی موضعی در مطب یا بیمارستان انجام دهد. عمل پروتز گونه در حالت سرپایی بطور تقریبی به یک ساعت زمان نیاز دارد. کاشت گونه برای افرادی که دارای صورت لاغر ی دارد مناسب است .

بی حسی موضعی و مواد مربوط به آن در عمل گونه گذاری به این دلیل استفاده می شود که بیمار در حالت بسیار راحت یا حتی حالت خواب قرار داشته باشد. در این حالت مواد بی حسی تزریق شده می تواند ناحیه ای را که قرار است روی آن کار شود بی حس کند. در ادامه یک شکاف کوچک داخل لبه بالای گونه یعنی دقیقاً نقطه ای که ایمپلنت در آن قرار است وارد شود، ایجاد می شود. برای وارد کردن ایمپلنت، از بخیه برای محکم کردن ایمپلنت به پوست و یک تکیه گاه استفاده می شود. انجام این کار می تواند از جابجایی بعدی پروتز پس از استفاده جلوگیری کند و با ایجاد فشار اضافی به ایمپلنت ورم های احتمالی بعد عمل را حداقل نماید. از بخیه های حل شونده می توان در داخل دهان استفاده کرد، اما این بخیه ها به قدری در بالای دهان قرار می گیرند که حتی زبان بیمار نیز نمی تواند بخیه ها را احساس کند.

به دنبال عمل جراحی، یک پوشش پارچه ای تنگ شبیه ماسک برای پوشاندن صورت بیمار مورد استفاده قرار می گیرد. این پوشش کمک می کند ورم های ایجاد شده پس از عمل جراحی حداقل شوند و ایمپلنت در محل صحیح خود در سطح استخوان باقی بماند و در بافت نرم صورت شناور نباشد. هزینه جراحی گونه صورت نیز در افراد متفاوت است.

عوارض و خطرات پروتز گونه

در ابتدا، بیمار ممکن است با ریسک واکنش به مواد بی حسی استفاده شده برای عمل جراحی گونه مواجه شود. در این رابطه معمولاً یک رابطه مشخص بین عوارض داروی بی حسی و استفاده از تنباکو، داروهای ضد افسردگی، و سایر داورهای مانند آن وجود دارد. عوارض پروتز گونه در موارد بسیار نادر در بین افراد بیمار مشاهده می شود. به همین دلیل، لازم است شما درباره این مسائل با جراح خود قبل از انجام عمل جراحی صحبت کنید.

عوارض پس از عمل جراحی پروتز گونه می تواند شامل عفونت باشد که معمولاً امکان کنترل آن با استفاده از داروهای عادی آنتی بیوتیک موجود در داروخانه ها وجود دارد. علاوه بر این قرارگیری نامناسب پروتز گونه می تواند باعث حرکت آن از محلل صحیح و ایجاد عدم تقارن در ظاهر صورت شود. مواجه شدن با این شرایط می تواند گاهی اوقات انجام عمل جراحی ثانویه برای اصلاح محل پروتز را لازم کند.