ژنیکوماستی Gynecomastia افزایش میزان بافت غده سینه در پسران یا آقایان است که به دلیل عدم تعادل هورمون های استروژن و تستوسترون ایجاد می شود.
ژنیکوماستی می تواند یک یا هر دو سینه را تحت تأثیر قرار دهد ، گاهی اوقات به طور ناموزون.
پسرانی که در دوران بلوغ و پیرمرد ها ممکن است در نتیجه تغییرات طبیعی در سطح هورمون ، دچار ژنیکوماستی شوند ، اگرچه دلایل دیگری نیز وجود دارد.
به طور کلی ، ژنیکوماستی یک مشکل جدی نیست ، اما مقابله با این بیماری دشوار است.
مردان و پسران مبتلا به ژنیکوماستی گاهی اوقات در سینه خود درد دارند و ممکن است احساس خجالت کنند.
ژنیکوماستی ممکن است به تنهایی از بین برود. در صورت ادامه ، ممکن است دارو یا جراحی کمک کند
علائم
علائم و نشانه های ژنیکوماستی عبارتند از:
- تورم بافت پستان
- حساسیت به پستان
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید
- ورم
- درد یا حساسیت
- ترشح نوک پستان در یک یا هر دو سینه
علل
ژنیکوماستی با کاهش در میزان هورمون تستوسترون در مقایسه با استروژن ایجاد می شود.
این کاهش می تواند در شرایطی ایجاد شود که اثرات تستوسترون را مسدود می کند ، باعث کاهش تستوسترون یا افزایش سطح استروژن می شود.
موارد متعددی می توانند تعادل هورمون از جمله موارد زیر را برهم بزنند
هورمون طبیعی تغییر می کند
تستوسترون و استروژن هورمونها ویژگیهای جنسی را در مردان و زنان کنترل می کنند. تستوسترون صفات مردانه مانند توده عضلانی و موهای بدن را کنترل می کند. استروژن صفات زنانه از جمله رشد سینه ها را کنترل می کند.
اکثر مردم استروژن را به عنوان یک هورمون منحصر به فرد زن می دانند ، اما مردان نیز آن را تولید می کنند – هرچند که به طور معمول در مقادیر کمی. سطح استروژن نر که بیش از حد زیاد است و یا از نظر متعادل با تستوسترون خارج نیست ، می تواند باعث ژنیکوماستی شود.
- ژنیکوماستی در نوزادان.
بیش از نیمی از نوزادان نر به دلیل اثرات استروژن مادرشان با پستان های بزرگ شده متولد می شوند. معمولاً بافت پستان متورم طی دو تا سه هفته پس از تولد از بین می رود.
- ژنیکوماستی در دوران بلوغ.
ژنیکوماستی ناشی از تغییرات هورمون در دوران بلوغ نسبتاً شایع است. در بیشتر موارد ، بافت متورم پستان طی شش ماه تا دو سال بدون درمان از بین می رود.
- ژنیکوماستی در بزرگسالان.
شیوع ژنیکوماستی دوباره بین سنین ۵۰ تا ۶۹ سالگی قله می یابد. حداقل ۱ از ۴ مرد در این گروه سنی مبتلا هستند
داروها
تعدادی از داروها می توانند باعث ژنیکوماستی شوند. این شامل:
- آنتی آندروژن ها برای درمان بزرگ شدن پروستات ، سرطان پروستات و سایر شرایط استفاده می شوند. مثالهای آن شامل فلوتامید ، فیناستراید (Proscar ، Propecia) و اسپیرونولاکتون (آلداکتون ، کاروسپیر) است.
- استروئیدها و آندروژن های آنابولیک ، که توسط پزشکان در شرایط خاص تجویز می شوند یا بعضی اوقات توسط ورزشکاران به صورت غیرقانونی مورد استفاده قرار می گیرند تا ماهیچه ها را تقویت کرده و عملکرد را تقویت کنند.
- داروهای ایدز. ژنیکوماستی در مردان مبتلا به HIV مثبت است و یک رژیم درمانی تحت عنوان درمان ضد ویروسی بسیار فعال ایجاد می شود. Efavirenz (Sustiva) بیشتر از سایر داروهای HIV با Gynecomastia همراه است.
- داروهای ضد اضطراب ، مانند دیازپام (Valium).
- ضد افسردگی های سه حلقه ای.
- آنتی بیوتیک ها.
- داروهای زخم مانند داروی بدون نسخه سیمتیدین (Tagamet HB).
- درمان سرطان.
- داروهای قلبی مانند دیگوکسین (لانوکسین) و مسدود کننده های کانال کلسیم.
- داروهای تخلیه معده ، مانند متوکلوپرامید (Reglan)
مواد مخدر و الکل
موادی که می توانند باعث ژنیکوماستی شوند عبارتند از:
- الکل
- آمفتامین ها ، برای درمان اختلال نقص توجه / بیش فعالی استفاده می شوند
- ماری جوانا
- هروئین
- متادون (متادوز ، دولوفین)
شرایط سلامتی
چندین وضعیت سلامتی با تأثیر تعادل طبیعی هورمون ها می تواند باعث ژنیکوماستی شود. این شامل:
- هیپوگنادیسم. شرایطی که در تولید نرمال تستوسترون تداخل دارد ، مانند سندرم کلاینفلتر یا نارسایی هیپوفیز ، می تواند با ژنیکوماستی همراه باشد.
- سالخورده. تغییرات هورمونی که با پیری طبیعی رخ می دهد ، می تواند باعث ژنیکوماستی شود ، به خصوص در مردانی که اضافه وزن دارند.
- تومورها برخی از تومورها ، مانند مواردی که مربوط به بیضه ، غدد فوق کلیوی یا غده هیپوفیز است ، می توانند هورمون هایی تولید کنند که تعادل هورمون مرد و زن را تغییر می دهد.
- پرکاری تیروئید. در این شرایط غده تیروئید بیش از حد هورمون تیروکسین تولید می کند.
- نارسایی کلیه. در حدود نیمی از افرادی که تحت درمان با دیالیز هستند به علت تغییرات هورمونی ، ژنیکوماستی را تجربه می کنند.
- نارسایی کبد و سیروز. تغییرات سطح هورمون مربوط به مشکلات کبدی و داروهای سیروز با ژنیکوماستی همراه است.
- سوء تغذیه و گرسنگی. هنگامی که بدن شما از تغذیه کافی محروم است ، سطح تستوسترون کاهش می یابد در حالی که سطح استروژن یکسان است و باعث عدم تعادل هورمونی می شود.
- ژنیکوماستی همچنین از سرگیری تغذیه طبیعی ممکن است رخ دهد
محصولات گیاهی
روغن های گیاهی مانند درخت چای یا اسطوخودوس که در شامپوها ، صابون ها یا لوسیون ها استفاده می شوند با ژنیکوماستی همراه بوده اند. این احتمالاً به دلیل فعالیت ضعیف استروژنی آنها است.
عوامل خطر
عوامل خطر برای ژنیکوماستی عبارتند از:
- بلوغ
- سن بالاتر
- استفاده از استروئیدهای آنابولیک یا آندروژن ها برای تقویت عملکرد ورزشی
- برخی شرایط بهداشتی از جمله بیماری کبد و کلیه ، بیماری تیروئید ، تومورهای فعال هورمونی و سندرم کلاینفلتر
عوارض
ژنیکوماستی عوارض جسمی کمی دارد ، اما می تواند باعث ایجاد مشکلات روانی یا عاطفی ناشی از ظاهر شود.
جلوگیری
چند عامل وجود دارد که شما می توانید کنترل کنید و ممکن است خطر ژنیکوماستی را کاهش دهد:
از مواد مخدر استفاده نکنید. نمونه ها شامل استروئیدها و آندروژن ها ، آمفتامین ها ، هروئین و ماری جوانا است.
از الکل خودداری کنید. الکل ننوشید. اگر مشروب می نوشید ، این کار را با اعتدال انجام دهید.
داروهای خود را مرور کنید. اگر از داروهای شناخته شده برای ایجاد ژنیکوماستی استفاده می کنید ، از پزشک خود بپرسید که انتخاب های دیگری وجود دارد یا خیر