فالوپلاستی : جراحی تأیید جنسیت

آنچه در این مطلب می‌خوانید

فالوپلاستی ساخت یا بازسازی آلت تناسلی است.

فالوپلاستی یک انتخاب جراحی معمول برای افراد ترنسجندر است که علاقه مند به جراحی تأیید جنسیت هستند.

همچنین در بازسازی آلت تناسلی مرد در موارد تروما ، سرطان یا نقص مادرزادی استفاده می شود.

هدف از فالوپلاستی ساختن یک آلت تناسلی با اندازه کافی است که قادر به احساس و ادرار در حالت ایستاده است.

این یک روش پیچیده است که اغلب شامل بیش از یک عمل جراحی است.

تکنیک های فالوپلاستی با زمینه های جراحی پلاستیک و ارولوژی همچنان تکامل می یابد.

در طی این روش ، جراحان از پوسته پوسته ای از ساعد شما برای ساخت آلت تناسلی استفاده می کنند.

در طول فالوپلاستی چه اتفاقی می افتد؟

در طی فالوپلاستی ، پزشکان یک قسمت از پوست را از ناحیه اهدا کننده بدن شما خارج می کنند. آنها ممکن است این فلپ را به طور کامل بردارند یا آن را تا حدی وصل کنند.

از این بافت برای ساختن مجرای ادرار و شافت آلت تناسلی در ساختار لوله ای درون لوله استفاده می شود.

در واقع لوله بزرگتر به دور لوله داخل چرخانده می شود. سپس پیوندهای پوستی از مناطق بدن گرفته می شوند ، جایی که هیچ جای زخم قابل ملاحظه ای باقی نمی ماند و به محل اهدا می شود.

جراحان می توانند مجرای ادرار را طولانی تر کرده و آن را به مجرای ادرار وصل کنند تا ادرار از نوک آلت تناسلی بیرون بیاید.

کلیتوریس معمولاً در نزدیکی پایه آلت تناسلی در جایی باقی می ماند که هنوز هم می توان آن را تحریک کرد.

افرادی که می توانند قبل از عمل به ارگاسم برسند ، معمولاً می توانند پس از عمل جراحی خود را انجام دهند.

مراحل انجام عملهای فالوپلاستی بصورت زیر است :

هیسترکتومی که طی آن پزشکان رحم را خارج می کنند
فورکتومی برای از بین بردن تخمدان ها
واژینکتومی برای خارج کردن یا خارج کردن جزئی واژن
فالوپلاستی برای تبدیل یک لایه از پوست دهنده به یک فالوس
اسکروتکتومی برای تبدیل لابیا ماگورا به کیسه بیضه ، چه با یا بدون کاشت بیضه
مجرای ادراری برای طولانی کردن و وصل کردن مجرای ادرار
glansplasty برای نشان دادن ظاهر یک نوک ختنه نشده است
کاشت آلت تناسلی برای نعوظ امکان پذیر است

بسیاری از افراد همه عملها را انجام نمی دهند. بعضی از افراد بعضی از آنها را با هم انجام می دهند ،

در حالی که برخی دیگر سالهاست که آنها را گسترش می دهند.

این روشها به سه متخصص جراح نیاز است: زنان و زایمان ، ارولوژی و جراحی پلاستیک.

تکنیک های فالوپلاستی

تفاوت بین تکنیک های غالب فالوپلاستی مکانی است که از آن پوست اهدا کننده گرفته می شود و نحوه برداشتن

محل های اهدا کننده می تواند شامل قسمت تحتانی شکم ، کشاله ران ، تنه یا ران باشد. با این حال ، محل مورد نظر بیشتر جراحان ساعد است.

فالوپلاستی بدون فلپ ساعد شعاعی

فالوپلاستی بدون فلپ ساعد شعاعی (RFF یا RFFF) جدیدترین تکامل در بازسازی دستگاه تناسلی است.

در یک روش فلپ آزاد ، بافت با رگهای خونی و اعصاب خود به طور کامل از ساعد خارج می شود. این رگ های خونی و اعصاب با دقت میکروسکوپی مجدداً مورد استفاده قرار می گیرند و به این ترتیب خون به طور طبیعی به فالوس جدید منتقل می شود.

این روش به سایر تکنیک ها ارجحیت دارد زیرا حساسیت بسیار خوبی را همراه با نتایج زیبایی شناسی خوب به همراه دارد. مجرای ادرار به صورت لوله ای درون لوله ساخته می شود و امکان دفع ادرار را می دهد. مکانی برای کاشت بعدی میله نعوظ یا پمپ تورم وجود دارد.

احتمال آسیب دیدگی در محل اهداکننده نیز کم است ، با این وجود پیوندهای پوستی به ساعد معمولاً جای زخم متوسط تا شدید دارند. این روش برای کسی که نگران زخمهای قابل مشاهده نباشد ایده آل نیست

فالوپلاستی فلاپ فلپ پدیکلر ران قدامی قدامی

فالوپلاستی فلاپی ساق بلند ران قدامی (ALT) انتخابی مهم در اکثر جراحان نیست زیرا باعث می شود حساسیت جسمی بسیار کمتری در آلت تناسلی جدید ایجاد شود. در یک روش فلپ پا ، بافت از رگهای خونی و اعصاب جدا می شود. مجرای ادرار برای ایستادن در ادرار قابل تنظیم است و اتاق کافی برای کاشت آلت وجود دارد.

کسانی که تحت این عمل قرار گرفته اند ، کاملاً راضی هستند ، اما میزان حساسیت وابسته به اروتیک را گزارش می کنند.

در این روش نسبت به RFF میزان بیشتری از منابع ادراری و عوارض دیگر وجود دارد.

فالوپلاستی شکمی

فالوپلاستی شکمی ، که همچنین به آن فالوپلاستی فوق pubic گفته می شود ، برای مردان ترانس که نیازی به واژینکتومی یا مجرای ترمیم نشده ندارند ، گزینه مناسبی است. مجرای ادرار از نوک آلت تناسلی عبور نمی کند و ادرار همچنان به وضعیتی نشسته نیاز دارد.

مانند ALT ، این روش نیازی به جراحی زیبایی ندارد ، بنابراین ارزان تر است. فالوس جدید دارای حس لامسه ، اما شهوانی نخواهد بود. اما کلیتوریس که در محل اصلی خود حفظ شده و یا دفن شده است ، هنوز هم می تواند تحریک شود ، و یک کاشت آلت تناسلی می تواند امکان نفوذ را فراهم کند.

این عمل جای زخم افقی را که از لگن تا باسن امتداد دارد ، می گذارد. این اسکار به راحتی توسط لباس پنهان می شود. از آنجا که مجرای ادرار را درگیر نمی کند ، با عوارض کمتری همراه است

فلپوپلاستی فلپت لاتسیسیموس دورسی عضلانی

فلپوپلاستی فلاپلاستی latissimus dorsi (MLD) عضلانی بافت دهنده را از عضلات پشتی در زیر بازو می گیرد. این روش یک تکه بزرگ از بافت دهنده را فراهم می کند ، که به جراحان امکان ایجاد آلت تناسلی بزرگتر را می دهد. برای بازسازی مجرای ادرار و افزودن دستگاه نعوظ مناسب است.

فلپ پوست شامل رگ های خونی و عصب است ، اما عصب منفرد حرکتی نسبت به اعصاب متصل به RFF حساسیت کمتری دارد. سایت اهدا کننده خوب بهبود می یابد و تقریباً به اندازه سایر مراحل قابل توجه نیست

خطرات و عوارض

فالوپلاستی مانند تمام جراحی ها با خطر عفونت ، خونریزی ، آسیب بافتی و درد همراه است. با وجود این ، برخلاف برخی از جراحی های دیگر ، خطر نسبتاً بالایی از عوارض مرتبط با فالوپلاستی وجود دارد. شایعترین عارضه در حالب مربوط به مجرای ادرار است.

عوارض احتمالی فالوپلاستی شامل موارد زیر است:

فیستول های مجرای ادرار
تنگی مجرای ادرار (تنگ شدن مجرای ادرار که مانع جریان ادرار است)
شکست و از بین رفتن فلپ (مرگ بافت منتقل شده)
شکست زخم (پارگی در امتداد خطوط برش)
خونریزی لگن یا درد
آسیب مثانه یا رکتوم
عدم احساس
نیاز طولانی مدت به زهکشی (تخلیه و مایع در محل زخم نیاز به پانسمان)

محل اهدای عضو نیز در معرض خطر عوارض است ، این موارد عبارتند از:

زخم یا تغییر رنگ ناخوشایند
شکست زخم
گرانول بافتی (پوست سرخ و متورم در محل زخم)
کاهش تحرک (نادر)
کبودی
کاهش احساس
درد

بهبود
شما باید بتوانید حدود چهار تا شش هفته پس از فالوپلاستی خود به کار خود برگردید ، مگر اینکه شغل شما به فعالیت شدید نیاز داشته باشد. سپس باید شش تا هشت هفته صبر کنید. در طی چند هفته اول از ورزش و بلند کردن خودداری کنید ، اگرچه پیاده روی سریع انجام می شود. برای چند هفته اول سوند در محل خود خواهید داشت. بعد از دو تا سه هفته می توانید ادرار از طریق فال را شروع کنید.

ممکن است فالوپلاستی شما به مراحل مختلف شکسته شود ، یا ممکن است اسکروتوپلاستی ، بازسازی مجرای ادرار و گلانپلاستی را همزمان داشته باشید. اگر آنها را جدا کنید ، باید حداقل سه ماه بین مراحل اول و دوم صبر کنید. برای مرحله آخر ، که کاشت آلت تناسلی است ، باید حدود یک سال صبر کنید. مهم است که قبل از کاشت ایمپلنت احساس کاملی در آلت تناسلی خود داشته باشید.

بسته به نوع عمل جراحی شما ، ممکن است هرگز احساس درد شهوانی در فالوس خود نداشته باشید (اما هنوز هم می توانید ارگاسم کلیتوری داشته باشید). مدت طولانی طول می کشد تا بافت عصبی بهبود یابد. ممکن است قبل از احساس شهوانی احساس لامسه داشته باشید. بهبودی کامل تا دو سال طول می کشد

مراقبت های بعدی

از فشار آوردن به آلت خودداری کنید.
برای کاهش تورم و بهبود گردش خون سعی کنید آلت را بلند کنید (آن را روی پانسمان جراحی قرار دهید).
برش ها را تمیز و خشک نگه دارید ، مجدداً سایشان را تمیز کرده و مطابق دستور جراح خود را با آب و صابون بشویید.
یخ را در منطقه بمالید.
محل اطراف زهکشی ها را با یک حمام اسفنج تمیز نگه دارید.
دو هفته اول دوش نگیرید ، مگر اینکه پزشک به شما روش دیگری بگوید.
به سمت سوند نکشید ، زیرا این می تواند به مثانه آسیب برساند.
حداقل سه بار در روز کیسه ادرار را خالی کنید.
سعی نکنید قبل از اینکه بخواهید از ادرار خود استفاده کنید.
خارش ، تورم ، کبودی ، خون در ادرار ، حالت تهوع و یبوست همه در چند هفته اول طبیعی است.

سؤالاتی از جراح خود بپرسید

تکنیک فالوپلاستی مورد نظر شما چیست؟
چند عمل مشابه کار کرده اید؟
آیا می توانید آماری در مورد میزان موفقیت خود و بروز عوارض ارائه دهید؟
آیا نمونه ای از تصاویر بعد از عمل دارید؟
به چه تعداد عمل جراحی نیاز دارم؟
در صورت بروز عوارضی که نیاز به جراحی دارد ، چقدر می تواند افزایش یابد؟
چه مدت به ماندن در بیمارستان نیاز دارم؟
اگر من خارج از شهر هستم چه مدت بعد از عمل باید در شهر بمانم؟